Elmalılı Hamdi Yazır (Orijinal): Tevbe  Suresi 118. Ayet Meali

  • وَعَلَى
  • ٱلثَّلَٰثَةِ
  • ٱلَّذِينَ
  • خُلِّفُوا۟
  • حَتَّىٰٓ
  • إِذَا
  • ضَاقَتْ
  • عَلَيْهِمُ
  • ٱلْأَرْضُ
  • بِمَا
  • رَحُبَتْ
  • وَضَاقَتْ
  • عَلَيْهِمْ
  • أَنفُسُهُمْ
  • وَظَنُّوٓا۟
  • أَن
  • لَّا
  • مَلْجَأَ
  • مِنَ
  • ٱللَّهِ
  • إِلَّآ
  • إِلَيْهِ
  • ثُمَّ
  • تَابَ
  • عَلَيْهِمْ
  • لِيَتُوبُوٓا۟
  • ۚ
  • إِنَّ
  • ٱللَّهَ
  • هُوَ
  • ٱلتَّوَّابُ
  • ٱلرَّحِيمُ
  • Elmalılı Hamdi Yazır (Orijinal): O üç kişiye de ki giri bırakılmışlardı, nihayet o derece bunalmışlardı ki yeryüzü bütün genişliğile başlarına dar geldi vicdanları da kendilerini tazyık etti ve Allahdan yine Allaha sığınmaktan başka çare olmadığını anladılar, evet, tam o vakıt tevbelerinin kabulile tekrar iltifat buyurdu ki o tevbekârlar miyanına rucu´ etsinler, hakıkat, Allah, odur öyle tevvab, öyle rahîm