Hasan Basri Çantay: En`âm  Suresi 145. Ayet Meali

  • قُل
  • لَّآ
  • أَجِدُ
  • فِى
  • مَآ
  • أُوحِىَ
  • إِلَىَّ
  • مُحَرَّمًا
  • عَلَىٰ
  • طَاعِمٍ
  • يَطْعَمُهُۥٓ
  • إِلَّآ
  • أَن
  • يَكُونَ
  • مَيْتَةً
  • أَوْ
  • دَمًا
  • مَّسْفُوحًا
  • أَوْ
  • لَحْمَ
  • خِنزِيرٍ
  • فَإِنَّهُۥ
  • رِجْسٌ
  • أَوْ
  • فِسْقًا
  • أُهِلَّ
  • لِغَيْرِ
  • ٱللَّهِ
  • بِهِۦ
  • ۚ
  • فَمَنِ
  • ٱضْطُرَّ
  • غَيْرَ
  • بَاغٍ
  • وَلَا
  • عَادٍ
  • فَإِنَّ
  • رَبَّكَ
  • غَفُورٌ
  • رَّحِيمٌ
  • Hasan Basri Çantay: De ki: «Bana vahyolunanlar arasında, yiyen bir kimsenin yiyeceği içinde (sizin haram dediklerinizden böyle) haram edilmiş bir şey bulmuyorum. Yalnız gerek ölü, gerek dökülen kan, gerek domuz eti — ki bu, şübhesiz bir murdardır —, yahud Allahdan başkasının adına boğazlanmış bir fısk olmak müstesnadır. (Bunlar haramdır. Bununla beraber) kim (bunlardan bir şey´i yemiye) muztar kalırsa (kendisi gibi zaruret haalindeki bir kimseye) tecâvüz etmemek ve (zaruret mıkdarını) aşmamak üzere (yiyebilir). Çünkü Rabbin çok yarlığayıcı, çok esirgeyicidir.