İbni Kesir: Araf Suresi 43. Ayet Meali

  • وَنَزَعْنَا
  • مَا
  • فِى
  • صُدُورِهِم
  • مِّنْ
  • غِلٍّ
  • تَجْرِى
  • مِن
  • تَحْتِهِمُ
  • ٱلْأَنْهَٰرُ
  • ۖ
  • وَقَالُوا۟
  • ٱلْحَمْدُ
  • لِلَّهِ
  • ٱلَّذِى
  • هَدَىٰنَا
  • لِهَٰذَا
  • وَمَا
  • كُنَّا
  • لِنَهْتَدِىَ
  • لَوْلَآ
  • أَنْ
  • هَدَىٰنَا
  • ٱللَّهُ
  • ۖ
  • لَقَدْ
  • جَآءَتْ
  • رُسُلُ
  • رَبِّنَا
  • بِٱلْحَقِّ
  • ۖ
  • وَنُودُوٓا۟
  • أَن
  • تِلْكُمُ
  • ٱلْجَنَّةُ
  • أُورِثْتُمُوهَا
  • بِمَا
  • كُنتُمْ
  • تَعْمَلُونَ
  • İbni Kesir: Göğüslerinde kinden ne varsa söküp atmışızdır. Altlarından ırmaklar akar ve derler ki: Hamdolsun Allah´a ki; bizi buna hidayet etti. Eğer Allah bizi hidayete erdirmemiş olsaydı, biz hidayete erecek değildik. Andolsun ki; Rabbımızınpeygamberleri hakkı getirmişlerdir. Onlara: Yapmakta olduklarınızdan dolayı mirasçısı kılındığınız cennet işte budur, diye seslenilir.