İbni Kesir: İbrâhim  Suresi 22. Ayet Meali

  • وَقَالَ
  • ٱلشَّيْطَٰنُ
  • لَمَّا
  • قُضِىَ
  • ٱلْأَمْرُ
  • إِنَّ
  • ٱللَّهَ
  • وَعَدَكُمْ
  • وَعْدَ
  • ٱلْحَقِّ
  • وَوَعَدتُّكُمْ
  • فَأَخْلَفْتُكُمْ
  • ۖ
  • وَمَا
  • كَانَ
  • لِىَ
  • عَلَيْكُم
  • مِّن
  • سُلْطَٰنٍ
  • إِلَّآ
  • أَن
  • دَعَوْتُكُمْ
  • فَٱسْتَجَبْتُمْ
  • لِى
  • ۖ
  • فَلَا
  • تَلُومُونِى
  • وَلُومُوٓا۟
  • أَنفُسَكُم
  • ۖ
  • مَّآ
  • أَنَا۠
  • بِمُصْرِخِكُمْ
  • وَمَآ
  • أَنتُم
  • بِمُصْرِخِىَّ
  • ۖ
  • إِنِّى
  • كَفَرْتُ
  • بِمَآ
  • أَشْرَكْتُمُونِ
  • مِن
  • قَبْلُ
  • ۗ
  • إِنَّ
  • ٱلظَّٰلِمِينَ
  • لَهُمْ
  • عَذَابٌ
  • أَلِيمٌ
  • İbni Kesir: İş olup bitince; şeytan dedi ki: Gerçekten Allah, size sözün doğrusunu söylemişti. Ben de size söz verdim, ama caydım. Sizi zorlayacak hiç bir gücüm de yoktu. Yalnız ben sizi çağırdım, siz de geldiniz. O halde beni kınamayın, kendinizi kınayın. Artık ben sizi kurtaramam, siz de beni kurtaramazsınız. Esasen daha önce, beni Allah´a ortak koşmanızı kabul etmemiştim. Doğrusu zalimlere elim bir azab vardır.