Tefhim-ul Kuran: Fussilet  Suresi 44. Ayet Meali

❬ Önceki

|

Sonraki ❭

وَلَوْ

جَعَلْنَٰهُ

قُرْءَانًا

أَعْجَمِيًّا

لَّقَالُوا۟

لَوْلَا

فُصِّلَتْ

ءَايَٰتُهُۥٓ

ۖ

ءَا۬عْجَمِىٌّ

وَعَرَبِىٌّ

ۗ

قُلْ

هُوَ

لِلَّذِينَ

ءَامَنُوا۟

هُدًى

وَشِفَآءٌ

ۖ

وَٱلَّذِينَ

لَا

يُؤْمِنُونَ

فِىٓ

ءَاذَانِهِمْ

وَقْرٌ

وَهُوَ

عَلَيْهِمْ

عَمًى

ۚ

أُو۟لَٰٓئِكَ

يُنَادَوْنَ

مِن

مَّكَانٍۭ

بَعِيدٍ

Tefhim-ul Kuran: Eğer biz onu A´cemi (Arapça olmayan bir dilde) olan Kur´an kılsaydık, herhalde derlerdi ki: «Onun ayetleri açıklanmalı değil miydi? Arap olana, A´cemi (Arapça olmayan bir dil) mi?» De ki: «O, iman edenler için bir hidayet ve bir şifadır. İman etmeyenlerin ise kulaklarında bir ağırlık vardır ve o (Kur´an), onlara karşı bir körlüktür. İşte onlara (sanki) uzak bir yerden seslenilir.»

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54