Tefhim-ul Kuran: Mâide  Suresi 117. Ayet Meali

  • مَا
  • قُلْتُ
  • لَهُمْ
  • إِلَّا
  • مَآ
  • أَمَرْتَنِى
  • بِهِۦٓ
  • أَنِ
  • ٱعْبُدُوا۟
  • ٱللَّهَ
  • رَبِّى
  • وَرَبَّكُمْ
  • ۚ
  • وَكُنتُ
  • عَلَيْهِمْ
  • شَهِيدًا
  • مَّا
  • دُمْتُ
  • فِيهِمْ
  • ۖ
  • فَلَمَّا
  • تَوَفَّيْتَنِى
  • كُنتَ
  • أَنتَ
  • ٱلرَّقِيبَ
  • عَلَيْهِمْ
  • ۚ
  • وَأَنتَ
  • عَلَىٰ
  • كُلِّ
  • شَىْءٍ
  • شَهِيدٌ
  • Tefhim-ul Kuran: «Ben onlara bana emrettiklerinin dışında hiç bir şeyi söylemedim. (O da şuydu:) ´Benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz olan Allah´a kulluk edin.´ Onların içinde kaldığım sürece, ben onların üzerinde bir şahidim. Benim (dünya) hayatıma son verdiğinde, üzerlerindeki gözetleyici Sen´din. Sen her şeyin üzerine şahid olansın.»