Tefhim-ul Kuran: Tevbe  Suresi 120. Ayet Meali

  • مَا
  • كَانَ
  • لِأَهْلِ
  • ٱلْمَدِينَةِ
  • وَمَنْ
  • حَوْلَهُم
  • مِّنَ
  • ٱلْأَعْرَابِ
  • أَن
  • يَتَخَلَّفُوا۟
  • عَن
  • رَّسُولِ
  • ٱللَّهِ
  • وَلَا
  • يَرْغَبُوا۟
  • بِأَنفُسِهِمْ
  • عَن
  • نَّفْسِهِۦ
  • ۚ
  • ذَٰلِكَ
  • بِأَنَّهُمْ
  • لَا
  • يُصِيبُهُمْ
  • ظَمَأٌ
  • وَلَا
  • نَصَبٌ
  • وَلَا
  • مَخْمَصَةٌ
  • فِى
  • سَبِيلِ
  • ٱللَّهِ
  • وَلَا
  • يَطَـُٔونَ
  • مَوْطِئًا
  • يَغِيظُ
  • ٱلْكُفَّارَ
  • وَلَا
  • يَنَالُونَ
  • مِنْ
  • عَدُوٍّ
  • نَّيْلًا
  • إِلَّا
  • كُتِبَ
  • لَهُم
  • بِهِۦ
  • عَمَلٌ
  • صَٰلِحٌ
  • ۚ
  • إِنَّ
  • ٱللَّهَ
  • لَا
  • يُضِيعُ
  • أَجْرَ
  • ٱلْمُحْسِنِينَ
  • Tefhim-ul Kuran: Medine halkına ve çevresindeki bedevilere, peygamberden geri kalmaları, kendi nefislerini onun nefsine tercih etmeleri yakışmaz. Bu, gerçekten onların Allah yolunda bir susuzluk, bir yorgunluk, ´dayanılmaz bir açlık´ (çekmeleri), kâfirleri ´kin ve öfkeyle ayaklandıracak´ bir yere ayak basmaları ve düşmana karşı bir başarı kazanmaları karşılığında, mutlaka onlara bununla salih bir amel yazılmış olması nedeniyledir. Şüphesiz Allah, iyilik yapanların ecrini kaybetmez.