Ali Fikri Yavuz: Ahkaf Suresi 17. Ayet Meali

  • وَٱلَّذِى
  • قَالَ
  • لِوَٰلِدَيْهِ
  • أُفٍّ
  • لَّكُمَآ
  • أَتَعِدَانِنِىٓ
  • أَنْ
  • أُخْرَجَ
  • وَقَدْ
  • خَلَتِ
  • ٱلْقُرُونُ
  • مِن
  • قَبْلِى
  • وَهُمَا
  • يَسْتَغِيثَانِ
  • ٱللَّهَ
  • وَيْلَكَ
  • ءَامِنْ
  • إِنَّ
  • وَعْدَ
  • ٱللَّهِ
  • حَقٌّ
  • فَيَقُولُ
  • مَا
  • هَٰذَآ
  • إِلَّآ
  • أَسَٰطِيرُ
  • ٱلْأَوَّلِينَ
  • Ali Fikri Yavuz: (Kendisini Allah’a ve ahiret gününe iman etmiye davet ettikleri zaman), ana ve babasına: “- Öf size, (usandım sizden)! Benden evvel ne kadar nesiller gelib geçtiği (ve hiç biri dirilmediği) halde, beni (kabirden dirilib) çıkarılmakla mı korkutuyorsunuz?” diyen kimse var ya; ana ve babası kendisinden Allah’a elamân çekerek: “- Yazık sana; imana gel. Muhakkak ki Allah’ın vaadi bir gerçektir, (vukubulacaktır).” diyorlar da, o yine diyor ki: “- Bu dediğiniz, (beni imana davet ettiğiniz şeyler) evvelkilerin uydurma masallarından başka bir şey değildir.”