Elmalılı Hamdi Yazır: Tevbe  Suresi 74. Ayet Meali

  • يَحْلِفُونَ
  • بِٱللَّهِ
  • مَا
  • قَالُوا۟
  • وَلَقَدْ
  • قَالُوا۟
  • كَلِمَةَ
  • ٱلْكُفْرِ
  • وَكَفَرُوا۟
  • بَعْدَ
  • إِسْلَٰمِهِمْ
  • وَهَمُّوا۟
  • بِمَا
  • لَمْ
  • يَنَالُوا۟
  • ۚ
  • وَمَا
  • نَقَمُوٓا۟
  • إِلَّآ
  • أَنْ
  • أَغْنَىٰهُمُ
  • ٱللَّهُ
  • وَرَسُولُهُۥ
  • مِن
  • فَضْلِهِۦ
  • ۚ
  • فَإِن
  • يَتُوبُوا۟
  • يَكُ
  • خَيْرًا
  • لَّهُمْ
  • ۖ
  • وَإِن
  • يَتَوَلَّوْا۟
  • يُعَذِّبْهُمُ
  • ٱللَّهُ
  • عَذَابًا
  • أَلِيمًا
  • فِى
  • ٱلدُّنْيَا
  • وَٱلْءَاخِرَةِ
  • ۚ
  • وَمَا
  • لَهُمْ
  • فِى
  • ٱلْأَرْضِ
  • مِن
  • وَلِىٍّ
  • وَلَا
  • نَصِيرٍ
  • Elmalılı Hamdi Yazır: Onlar, kötü bir şey söylemedik, diyerek Allah´a yemin ederler. Onlar o küfür kelimesini kesinlikle söylediler. İslâm´a girdikten sonra yine kâfirlik ettiler. Ve o başaramadıkları cinayeti tasarladılar. Halbuki intikam almaları için Allah´ın, Resulü ile onları lütfundan zenginleştirmiş olmasından başka bir sebep yoktu. Eğer tevbe ederlerse haklarında hayırlı olur. Yok yanaşmazlarsa Allah onları dünyada da, ahirette de acıklı bir azaba uğratır. Yeryüzünde onları koruyacak veya onlara yardım edecek bir kimse de bulunmaz.